Πως ξεκίνησα...

Από μικρή είχα δημιουργικές τάσεις. Πάντα αναζητούσα καινούργια μουσικά ακούσματα, ή ρωτούσα πως φτιάχτηκε κάτι, έγραφα στιχάκια στο τέλος κάθε τετραδίου μου στο σχολείο και με ενδιέφερε πολύ να μαθαίνω για καλλιτέχνες. Όταν τελείωσα το σχολείο δεν είχα καταλλήξει με το τι ήθελα να ασχοληθώ και έτσι με πήρε και εμένα η μπάλα της απόφασης με βάση των βαθμό των πανελληνίων εξετάσεων. Κατέλληξα να σπουδάζω τεχνολογία τροφίμων στην Καρδίτσα. Πέρασα πολύ ανέμελα φοιτητικά χρόνια, και ενώ η σχολή μου ήταν πολύ ενδιαφέρουσα εγω τα είχα όλιγον τι φορτωμένα στον κόκορα. Κοιτάζοντας όμως την κατάσταση πριν χρονίσει, αποφάσισα να βγάλω την σχολή μου και μετά να δω ψύχραιμα με τι θα ασχοληθώ.

Ένα χρόνο λοιπόν πριν τελειώσει η σχολή, αποφασίσαμε με την συγκάτοικό μου να πάμε διακοπές το καλοκαίρι έχουμε δεν έχουμε λεφτά. Σκεφτήκαμε πως ένας τροπος είναι να βγάλουμε τα λεφτά των διακοπών μας πουλώντας ταυτόχρονα κάτι που θα φτιάχναμε. Δεν ξέραμε όμως τι! Ξεκινήσαμε λοιπόν να χαζεύουμε βιτρίνες και να ψάχνουμε σε χαντρομάγαζα κάτι που να μας δημουργήσει έμπνευση ώστε να ξεκινήσουμε τις δημιουργίες μας! Πέφτει το μάτι μου μια μέρα σε ένα βραχιόλι και σαν να ήξερα πάντα τι ήθελα να κάνω, χωρίς δεύτερη σκέψη λέω στην φίλη μου: "Αυτό θέλω να φτιάξω". Μπαίνω μέσα στο μαγαζί και ρωτώντας μαθαίνω πως η τεχνική αυτή λέγεται μακραμέ. Αγοράζω στα γρήγορα τις πλέον πιο ακατάλληλες κλωστές και ξεκινάω να ψάχνω στο ίντερνετ tutorials. Παιδεύτηκα πολύ, αλλά στο τέλος, άρχισα να πιάνω την φιλοσοφία της τεχνικής και δεν άργησα να φτιάχνω τα δικά μου κοσμήματα. Η έκθεση των κοσμημάτων μας στην Σαμοθράκη εκείνο το καλοκαίρι με έκανε να πειστώ πως με αυτό πλέον θέλω να ασχοληθώ...

Έτσι λοιπόν ξεκίνησα.